Ben Paterson Trio organisation: De Knoet |
de 'Festivalitis' begint stilaan toe te nemen maar toch zijn er van die hardnekkige clubs die volharden in de boosheid. Gelukkig maar want zo konden we op donderdagavond nog een intiem concertje meepikken van pianovirtuoos Ben Paterson in 'De Loods' te Aarschot. Op zijn zo goed als voorlaatste wapenfeit in België want vanaf zondag trekt hij voor een verpozing richting Londen om dan nog enkele concerten in Zweden af te ronden en zo weer terug naar zijn heimat in de 'Big Apple' te trekken. Zweden? horen we je al vragen. Het eenvoudige antwoord is dat Ben 'zweuds' bloed in zich heeft langs moeders zijde. Zondag zag ik dit trio nog aan het werk op de veredelde kroegentocht van 'Jazz in Thals' maar om daadwerkelijk te kunnen genieten van Ben's talenten is een clubconcert daarvoor beter aangewezen.
Deze nog jeugdige jazz-pianist speelt zich al onmiddellijk tussen de groten. Zijn intentie om het grotere publiek kennis met zijn meer toegankelijke stijl slaat enorm hard aan en mag zich al verzekeren van een schare trouwe fans. Op dit Belgisch luik van zijn Europese tour laat hij zich begeleiden door Jean Van Lint aan de contrabas en Jan de Haas aan de drums en daarmee neemt hij een duo onder de arm waarmee hij tevens voor zekerheid van een sterke ritme sectie kiest. Daarenboven kan Jean Van Lint ook nog wat vocale capaciteiten op zijn schouders nemen. De Loods en zeker ook de clubleden van den Tesse zijn concertzaaltje staan bekend voor een trouw publiek en weten muziek wel altijd te waarderen. Opener 'Ted's delight' breekt al meteen het ijs voor diegene voor wie deze Ben Paterson een primeur is. Met Ray Charles zijn 'Them That Got' laat Paterson ook nog horen dat hij over een mooi stem timbre beschikt. Het knappe aan zijn concerten is dat ze zelden of nooit hetzelfde repertoire bevatten en wanneer hij zijn keuze maakt voor eentje van Nat King Cole wordt het eventjes zweten voor de ritme sectie want waar zijn die partituren gebleven ;-) De respectievelijke solo's van Ben, Jean en Jan worden telkens beantwoord met een applaus waarvan je zou gaan denken dat we in een grote concertzaal verblijfen. Een warm en gezellig concert is natuurlijk dankbaar op een avond voor een weekend. Wanneer Jean Van Lint dan ook nog eens de vocale honneurs waarneemt is de avond compleet en kijken we al uit naar de volgende passage van deze Ben Paterson. Job well done en is het nu dankuwel of thank you?
|
|